درمان خارش بدن با داروهای گیاهی

0 3,762

خارش بدن یک مشکل پوستی رایج است که برای بیشتر افراد رخ می‌دهد و همه ما تجربه این احساس بد و عذاب‌آور را داشته‌ایم. خارش‌های پوستی، علت‌های مختلفی دارند. برخی از  این خارش‌ها به علت‌های جسمی و برخی به دلیل روحی و روانی رخ می‌دهند. مثلاً خشکی پوست، التهابات پوستی، بیماری‌های داخلی بدن، مصرف برخی داروها، آلرژی و بارداری چند نمونه از شایع‌ترین دلایل خارش‌های شدید پوستی هستند؛ در مقابل عواملی مانند استرس، اضطراب و اختلالات عصبی نیز می‌تواند باعث خارش پوستی شوند. در این مطلب می‌خواهیم روش‌های خانگی و ساده‌ای برای رفع خارش‌های بدن مطرح کنیم؛ با ما همراه باشید.

حمام کردن

۱. حمام با جوش‌شیرین

حمام کردن در یک وان حاوی جوش‌شیرین به مدت‌زمان ۳۰ تا ۶۰ دقیقه می‌تواند خارش پوستی شما را تسکین دهد. یک فنجان جوش‌شیرین را در یک وان آب ولرم اضافه کنید و در آن بنشینید. پس از حمام به آرامی پوست خود را پاک کنید یا اجازه دهید خودبه‌خود خشک شود. برای خارش‌های موضعی می‌توانید در مقداری آب مقطر یک قاشق جوش‌شیرین بریزید و آن را به همان قسمت موردنظر اعمال کنید.

۲. حمام اوتمیل یا همان جو دو سر

مخلوط کردن جو دو سر در آب و قرار  گرفتن در آن می‌تواند تسکین بخش باشد. برای خارش‌های موضعی نیز مقداری آب مقطر را با جو دو سر مخلوط کرده و بر ناحیه موردنظر قرار دهید. به‌هیچ‌عنوان از آب داغ استفاده نکنید.

۳. حمام آب سرد

حس سرما و خارش از سیگنال‌های عصبی یکسانی بروز داده می‌شود، بنابراین شما می‌توانید با وارد کردن عامل سرما، خارش را تسکین دهید. در این راستا می‌توانید از دوش آب یخ و یا کمپرس‌های یخی استفاده نمایید. بر روی قسمتی از پوست که احساس خارش دارید، یک پارچه سرد و مرطوب و یا کمپرس یخ قرار دهید و ۵ تا ۱۰ دقیقه صبر کنید تا خارش از بین برود.

آب‌ریزش بینی در فصل بهار

۴. سرکه سیب

اگر در قسمت کوچکی از بدنتان احساس خارش دارید؛ مقداری سرکه سیب را با پنبه به منطقه موردنظر اعمال کنید؛ اگر در کل بدنتان احساس خارش دارید دو تا سه فنجان سرکه سیب را به وان حمام اضافه کنید و ۱۵ تا ۳۰ دقیقه در آن قرار دهید.

۵. شیر و عسل

شیر دارای خواص ضدالتهابی است که می‌تواند خارش را تسکین دهد؛ بنابراین می‌توانید از شیر به‌صورت موضعی و یا در وان حمام استفاده کنید. عسل نیز می‌تواند خارش پوستی شما را رفع کند. ۲ قاشق عسل را بر روی پوستتان قرار دهید و به مدت ۱۵ دقیقه صبر کنید و سپس آن را بشویید. عسل نوعی رطوبت رسان پوست است که دارای خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی است.

روغن‌ها

۶. روغن‌های ضروری

شما می‌توانید از بسیاری از روغن‌ها و اسانس‌ها با خواص ضد التهابی و تسکین دهنده  برای تسکین پوست و خارش استفاده کنید. عصاره اسطوخدوس یکی از مواردی است که می‌توان استفاده نمود و در آب حمام اضافه کرد تا بر روی پوستتان اعمال شود. فقط میزان دوز آن را باید به صورت استاندارد استفاده کنید و بیش از اندازه نریزید. برخی از اسانس‌‌ها و روغن‌های طبیعی که برای خارش پوست استفاده می‌شوند؛ عبارت است از: روغن زیتون، روغن ریحان، روغن  بابونه، روغن گل میخک، روغن رزماری، عصاره آویشن،عصاره شمعدانی، عصاره حنا، عصاره گزنه، …

۷. روغن درمانی

شما می‌توانید ناحیه مورد نظر را با روغن‌های زیتون، بادام، یا کنجد ماساژ دهید. این کار را قبل از حمام انجام داده و چند دقیقه صبر کنید. اگر می‌توانید روغن را اندکی حرارت داده و سپس استفاده کنید. بعد از حمام از یک مرطوب کننده و کرم ضد آفتاب استفاده نمایید.

۸. مرطوب کننده

مرطوب کننده‌ها می‌توانند به لایه‌های پوستی نفوذ کرده و  مانع از خارش و خشکی پوست می‌شود. یک مرطوب کننده خوب حاوی نرم‌کننده است که یک لایه محافظ روی پوست ایجاد می‌کند و مانع از خشکی و خارش پوست می‌شود. پوست خود را مرطوب کنید. برای این کار بهتر است از مرطوب کننده فاقد مواد افزودنی، عطر و رایحه استفاده کنید. بهتر است مرطوب کننده را برای چند دقیقه در یخچال قرار دهید تا علاوه بر رطوبت رسانی، دارای خاصیت  خنک‌کنندگی نیز باشد.

گیاهان و میوه‌ها

۹. آب‌لیمو

قرار دادن مقداری آب‌لیمو بر منطقه‌ای که دچار خارش شده می‌تواند به‌سرعت خارش آن را بهبود بخشد.

۱۰. توت‌فرنگی یخ زده

توت فرنگی حاوی مواد ضد التهابی است که می‌تواند خارش را درمان کند. بنابراین با قرار دادن توت فرنگی یخ زده علاوه بر خاصیت ضد التهابی، سرمای کافی نیز در اختیار منطقه آسیب‌دیده قرار می‌گیرد.

۱۱. ریحان

گیاه ریحان،  ماده بی‌حس‌کننده است که می‌تواند خارش را از بین ببرد. یک دوم اونس ریحان خشک را در یک بطری آبجوش قرار دهید، و اجازه دهید اسانس آن وارد آب شود. سپس با پارچه تمیز مقداری از آن مایع را روی قسمتی از بدن بگذارید که خارش دارد.

۱۲. نعنا

نعنا حاوی مقادیر زیادی منتول است که خاصیت بی‌حسی و ضد التهابی دارد. منتول اثر خنک‌کنندگی دارد و می‌تواند به تسکین خارش کمک کند. برای بهره‌گیری از این گیاه مقداری از نعنا را در یک لیوان آب جوش بریزید و بعد از چند دقیقه با پارچه تمیز بر روی ناحیه مورد نظر قرار دهید.

۱۳. آویشن

آویشن حاوی تیمول است، تیمول یک ترکیب شیمیایی فنولی است که دارای خاصیت ضد باکتریایی و بی حسی  است و می‌تواند خارش و التهاب را درمان کند. مقداری از آویشن را در یک بطری  آب جوش قرار دهید و سپس با یک پارچه تمیز به آن آغشته کنید. مواظب باشید که پارچه داغ نباشد و خنک شده باشد. سپس آن را به منطقه مورد نظر اعمال کنید.

سبک زندگی

۱۴. لباس پنبه‌ای 

لباس‌هایی از جنس پشم،  پلی استر و دیگر مواد مصنوعی می‌توانند خارش‌های پوستی را تسکین دهد. در  زمان‌هایی که دچار خارش پوستی می‌شوید بهتر است از لباس‌های پنبه‌ای و صد در صد پنبه‌ای استفاده کنید.

۱۵. رطوبت هوا

بهتر است در اتاق خواب خود از مرطوب کننده هوا استفاده کنید. رطوبت‌ هوا می‌تواند خارش پوستتان را تسکین دهند.

آب

۱۶. نوشیدن آب بیشتر

سعی کنید پوستتان همیشه مرطوب و هیدراته باشد. وقتی رطوبت بدنتان زیاد شود، سموم از طریق ادرار  از بدن دفع می‌شود.  وقتی سطح سم در بدن زیاد می‌شود؛ تحریک و خارش در پوست بیشتر و بیشتر می‌شود.

اجتناب از تحریک‌کننده‌ها

این تحریک‌کننده‌های احتمالی می‌توانند خارش و التهاب را بیشتر کنند. در این قسمت به تعدادی از تحریک‌کننده‌های پوستی اشاره می‌کنیم:

  • اجتناب از شوینده های عطری

لباس‌های خود را با مواد شوینده و بدون عطر و افزودنی بشویید. مواد شوینده معطر ممکن است حاوی مواد شیمیایی باشند و باعث خارش پوست شوند.

  • اجتناب از محصولات آرایشی معطر

برخی از محصولات مراقبت از پوست حاوی مواد افزودنی مانند عطر و رنگ مصنوعی است که می‌تواند باعث تحریک پوست شود. افراد مبتلا به پوست خارش دار یا حساس باید از محصولات مراقبت از پوست بدون عطر و بدون رنگ استفاده کنند.

  • دوری از کافئین و الکل

الکل و نوشیدنی‌های با کافئین بالا باعث خارش زیادتر می‌شود. بنابراین بهتر است از این نوشیدنی‌ها دوری کنید.

  • اجتناب از آب داغ

حمام کردن و دوش گرفتن با آب داغ رطوبت پوست را از بین می‌برد و موجب خشکی، خارش و قرمزی پوست خواهد شد. کاهش درجه آب برای چند درجه می‌تواند به کاهش خارش و التهاب پوستی کمک کند. دوش آب ولرم بگیرید، مدت‌زمان حمام کردنتان حداکثر ده دقیقه باشد و به‌هیچ‌عنوان از آب داغ استفاده نکنید.

  • مراقب بودن تغییرات رطوبت و دما

تغییرات شدید در درجه حرارت و رطوبت می‌تواند پوست را خشک کند و باعث خارش و خارش شود. از تغییرات دمایی شدید دوری کنید. سعی کنید دمای خانه را خنک و مرطوب نگه‌دارید.

  • نپوشیدن الیاف پشمی و مصنوعی

لباس‌های ساخته شده از پشم یا الیاف مصنوعی می‌توانند در برابر پوست خشن و زبر باشند و باعث خارش و سوزش شوند. برخی افراد حساس‌تر از دیگران هستند. افرادی که پوست‌های حساس‌تری دارند بهتر است از لباس‌های پنبه‌ای و گشاد استفاده کنند. پنبه اجازه می‌دهد تا پوست نفس بکشد و مانع از گرم شدن آن شود.

  • نپوشیدن لباس‌های تنگ

لباس‌های جذب و تنگ نپوشید، این کار می‌تواند التهاب و خارش را بیشتر کند.

  • دوری از استرس

مطالعات نشان می‌دهد که استرس روانی می‌تواند خارش را شدیدتر کند. افرادی که در زمان استرس، دچار خارش شدید می‌شوند، می‌توانند از روش‌های کاهش استرس مانند یوگا و مراقبه ذهن استفاده کنند.

  • نخاراندن پوست

به هیچ عنوان پوست خود را نخارانید. زیرا این کار باعث التهاب و تحریک پوست می‌شود و در صورت ادامه‌دار بودن ممکن است باعث عفونت شود. اگر خارش بدنتان، با درمان‌های خانگی رفع نشد؛ به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

چه زمانی  باید به دکتر مراجعه کنیم:

در بسیاری از موارد که افراد دچار خارش پوستی می‌شوند؛ این خارش را می‌توان در خانه و با استفاده از راهکارهای بالا درمان کرد.  بااین‌حال اگر موارد زیر برای شما اتفاق افتاد بهتر است به پزشک مراجعه کنید:

  • خارشی که به مدت دو هفته یا بیشتر ادامه دارد و به‌صورت منظم ظاهر می‌شود.
  • خارش ناشی از بثورات غیرمعمول، رد یا تورم.
  • خارش‌هایی همراه با عفونت، التهاب و زخم.
  • خارش‌هایی که کل بدن را درگیر می‌کند. این خارش‌ها اغلب نشان‌دهنده یک بیماری جدی مانند تیروئید، کلیه، کبد و در برخی موارد سرطان می‌باشند.

در این مواقع پزشک از کرم‌ها و داروهای موضعی برای درمان و تسکین خارش استفاده می‌کند. مانند آنتی‌هیستامین‌ها و یا اعمال بی حسی موضعی حاوی پرتوکسین.

  • آنتی هیستامین‌ها

Histamines مواد شیمیایی در بدن هستند که باعث علائم آلرژی، از جمله خارش می‌شوند. آنتی‌هیستامین یک درمان معمول برای واکنش‌های آلرژیک است. بااین‌حال، بسیاری از داروهای آنتی‌هیستامین باعث خواب‌آلودگی می‌شوند، بنابراین بهتر است قبل از خواب استفاده شوند. یک مطالعه در سال ۱۹۹۶ نشان داد که آنتی‌هیستامین‌های موضعی که مستقیماً به منطقه آسیب‌دیده اعمال می‌شوند، به دلیل نبودِ عوارض  جانبی، بهتر از آنتی‌هیستامین‌های خوراکی هستند.

منبع: بلاگ بورسیکا

دیدگاه شما؟

ایمیل شما منتشر نخواهد شد